Визуелни уметности, На скалички со, Новата сцена

НА СКАЛИЧКИ СО ИВА ЈОВАНОВА

октомври 14, 2021

2.22k

ЕДНАШ НЕДЕЛНО, „НА СКАЛИЧКИ“ ГО РАЗГЛЕДУВАМЕ ПОСЛЕДНИОТ ПРОЕКТ ВО ПОРТФОЛИОТО НА ЛОКАЛЕН МЛАД УМЕТНИК ИЛИ СТУДЕНТ ПО ДИЗАЈН И УМЕТНОСТ.

Денес на скалички си поразговаравме со Ива Јованова, која покрај тоа што студира архитектура и завршува на Академијата за визуелни уметности при Школата за дизајн и уметност „Џолев и уметностите“, воедно е и дел од тимот на илустратори во Скала Магазин. За себе вели дека е ентузијаст за правење музика, кажување лоши вицеви, а во последно време за готвење, прокрастинирање, брзо зборување и градиенти.

За архитектурата…

Мојата љубов за набљудување на архитектура како отворен/затворен простор со просторно-визуелна приказна постоеше пред да се запишам на Архитектонски факултет при УКИМ, но последниве пет години додека студирам ја разбрав суштината и важноста на архитектурата за човекот. Морам да признаам дека лично ми е многу страв да се занимавам со архитектура бидејќи гледајќи ја големината и важноста на истата не се чувстувам себеси сѐ уште доволно подготвена за таков голем чекор. Верувам дека разумната, хуманата архитектура придонесува многу за квалитетот на животот, а покрај мојата љубов архитектурата, во овој период од животот ми е многу поблизок до карактерот визуелниот дел и изразување.

За графичкиот дизајн…

За мене втурнувањето во графичкиот дизајн мислам дека започна со колажирање на фотошоп и учење на програмата, како и за време на студирањето имав периоди кога сликав и можев да ја забележам разликата пред/потоа (факултет) во тоа задржување и на основни форми, а и полесно ми беше самото поставување на соодноси во нештата што ги цртав, како некоја пробудена интуиција за просторност на листот, а штом почнав од сликање на стари картони и хамери со пастели и темпера да се префрлам на дигитално цртање, илустрирање и слично нешто кликна во мојот мозок.

За инспирацијата…

Конкретно за инспирација мислам дека има моменти кога креативната мисла доаѓа навистина природно и сето тоа е супер и инспиративно, но повеќето од времето не е така и особено кога треба да сработам нешто што има deadline, инспирација барам со многу многу истражување и се обидувам да анализирам што е тоа што ми го „фаќа“ окото во дизајнот што ми се допаднал, па потоа се обидувам на некој начин да го применам тоа во мојот дизајн. Сепак, јас сум почетник и се трудам да не си ставам преголем притисок, прифаќам и применувам критика, но на крајот од денот се трудам на крајот да одлучам слушајќи ја сопствената интуиција.

За академијата…

Мислам дека академијата ми „фати“ око и ме заинтересира најмногу преку завршните изложби, знаев дека постои и бев запознаена преку социјални медиуми како фејсбук и инстаграм секако, но на последната изложба конкретно видов доста интересни проекти и си реков хм јас сакам да го правам ова хаха, а исто и знам доста луѓе кои минатите години завршија на некоја од академиите и имале навистина позитивно искуство, така што се чувствував како ова да е мојот момент. Препорака до идни студенти би била најверојатно да се вредни во пробување повеќе начини, стилови на изразување за да си го најдат својот и јас сѐ уште работам на случајот.

Омилени проекти…

Еден од најомилените проекти до сега ми е Типо-календарот што го работевме во првиот семестар/дел од академијата под менторство на Влатко Ристов и Симона Тасевска. Каледарот на почетокот изгледаше многу поинаку од последната верзија, сегашната и иако имав океј коментари за истиот се чувствував како да може да е многу подобар, па една недела дена си реков го работам дур не сум апсолутно задоволна и цела недела одвојував време и само него го работев. Исто слично искуство имав и на предметот дизајн процес под менторство на Петар Павлов, работевме пакување на CBD производ и мислам дека секој час и вежби или имав некое комплетно ново решение или менував ситници од тие што ги имав и после некое време почнав да се вртам во круг и за да можам да излезам од тој loop си направив анализа на што ми се допаѓа, зошто и како и одвоив време каде што реков дур не го завршам не работам други проекти и така дојде до крајното решение, кое има уште простор за работа, но засега сум задоволна. Најверојатно поука од овие два проекти е дека сум доста тврдоглава и не се откажувам дур не сум 99,99% сигурна дека да, дефинитивно ми се допаѓа последниот продукт на тоа што го работам.

По академијата…

Прилично сум нерешителна и не можам да издвојам еден конкретен проект. До неодамна бев на пракса во „Кома дизајн студио“ и целото тоа искуство ми беше многу интересно, возбудливо и поучно бидејќи имав можност да работам на повеќе различни проекти со постојана конструктивна критика и тоа ме држеше будна и заинтересирана. А исто бидејќи често шифтам од едно на друго нешто уште од средно па наваму правам музика со мојот бенд и како последен проект на којшто активно работевме во последнава година беше еден обид да му дадеме форма на тоа што до сега го имаме како некое ЕП и слично.

За иднината…

Се доживувам себеси како прилично позитивна личност, но искрено навистина не знам. За почеток во моментот работам за завршување на студирањето архитектура, а во времето измеѓу и после тоа се обидувам да се водам според спонтаните можности кои се случуваат. Во иднина се гледам себеси со повеќе искуства и проекти со кои сум тврдоглаво и упорно горда, како и со нова музика.